سرطان لنفوم در معده
سرطان لنفوم در معده
سرطان لنفوم ،سرطان لنفوم چیست،سرطان لنفوم هوچکین،سرطان لنفوم غیر هوچکین،سرطان لنفوما چیست،سرطان لنفوم بدخیم،سرطان لنفوم معده،سرطان لنفوم نان هوچکین،سرطان لنفومی،سرطان لنفوم غیر هوچکین درمان،سرطان لنفوم چیست،علائم سرطان لنفوم چیست،سرطان خون لنفوم چیست،سرطان لنفوم هوچکین چیست،سرطان لنفوم معده چیست
در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد سرطان لنفوم و علل و علائم ان صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.سرطان لنفوم یک اصطلاح کلی برای یک گروه از سرطان‌ها است که از سیستم لنفاوی سرچشمه می‌گیرند. دو نوع اصلی از این سرطان، لنفوم هوچکین است، که به شیوه‌ای منظم از یک گروه از غدد لنفاوی به گروه‌های دیگر گسترش می‌یابد و همچنین لنفوم غیر هوچکین، که از طریق سیستم لنفاوی به شیوه‌ای غیر منظم گسترش می‌یابد. لنفوم هوچکین و لنفوم غیر هوچکین می‌تواند در کودکان، نوجوانان، و بزرگ سالان رخ دهد.
سرطان غدد لنفاوی چیست؟
لنفوم نوعی سرطان است که از گروهی از سلولهای سیستم ایمنی که با عفونت مبارزه می‌کنند – به‌نام لنفوسیت‌ها – آغاز می‌شود. این سلول‌ها در گره‌های لنفاوی، طحال، غده‌ی تیموس، مغز استخوان و سایر قسمت‌های بدن قرار دارند. وقتی یک نفر به لنفوم (سرطان غدد لنفاوی) مبتلا می‌شود، لنفوسیت‌های او تغییر و به‌صورت کنترل‌ناپذیری رشد می‌کنند. دو نوع اصلی از سرطان غدد لنفاوی (لنفوم) وجود دارد: لنفوم غیرهوچکین: اکثر افراد مبتلا به لنفوم، همین نوع لنفوم را دارند. لنفوم هوچکین لنفوم هوچکین و غیرهوچکین، هر کدام بر نوع متفاوتی از لنفوسیت تأثیر می‌گذارند. هر نوع لنفوم با سرعت متفاوتی رشد می‌کند و به‌طور متفاوتی به درمان پاسخ می‌دهد. با اینکه لنفوم یک سرطان است، اما تا حد زیادی درمان میشوند و بسیاری از افراد مبتلا به آن به‌طور کامل بهبود می‌یابند. پزشک‌تان می‌تواند به شما کمک کند تا درمان مناسب را برای نوع بیماری‌تان پیدا کنید. لنفوم با لوسمی متفاوت است. هر یک از این سرطان‌ها در یک نوع سلول متفاوت شروع میشوند. لنفوم در لنفوسیت‌هایی آغاز می‌شود که با عفونت مبارزه می‌کنند. لوسمی در سلولهای تشکیل‌دهنده‌ی خون در داخل مغز استخوان شروع می‌شود. همچنین لنفوم با لنف‌ادم نیز متفاوت است؛ لنف‌ادم، تورمی است که درنتیجه‌ی جمع شدن مایع لنفاوی در زیر پوست که ناشی از آسیب‌دیدگی‌های گره‌های لنفاوی است، به‌وجود می‌آید.
سرطان لنفوم غیر هوچکین
لنفوم غیر هوچکین نوعی سرطان است. در این لنفوم، سلول های دستگاه لنفاوی، حالتی غیرطبیعی به خود می گیرند، طوری که بدون هیچ مهاری رشد کرده و تقسیم می شوند. ممکن است لنفوم غیر هوچکین تنها در یک گره لنفی، یا گروهی از گره های لنفاوی و یا حتی در اندامی دیگر باشد. این نوع سرطان قادر است به هر قسمت دیگر بدن نظیر: کبد، مغز استخوان و یا طحال منتشر شود.
انواع سرطان لنفوم غیر هوچکین
– لنفوم تهاجمی با درجه بدخیمی متوسط و بالا: تمایل به رشد و انتشار سریع داشته و علائم شدیدی را ایجاد می کند. – لنفوم تنبل با درجه بدخیمی پایین: خیلی آهسته رشد کرده و علائم بالینی کمتری را ایجاد می کند.
علایم سرطان لنفوم غیرهوچکین
– ورم بدون درد غده‌ها و گره‌های لنفی در گردن، زیر بغل و یا کشاله ران – تب بدون علت – عرق زیاد شبانه – خستگی مداوم – کاهش وزن بی‌دلیل – خارش پوست – لکه‌های قرمز روی پوست هیچگاه منتظر احساس درد نباشید، زیرا ممکن است مراحل ابتدایی لنفوم غیر هوچکین بدون درد باشد. تمام این علایم ممکن است به خاطر علل یا بیماری‌های دیگری هم ایجاد شوند. چنانچه این علایم را مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید تا در تشخیص علت به شما کمک کند.
عوامل خطر سرطان لنفوم غیرهوچکین چیست
– جنسیت : آقایان نسبت به خانم‌ها بیشتر مستعد ابتلا به لنفوم غیرهوچکین هستند. – عوامل محیطی : تماس با مواد شیمیایی خاص مانند برخی آفت‌کش‌ها، حلال‌ها و یا کودهای شیمیایی – سن بالا – ضعیف شدن دستگاه ایمنی بدن : کاهش میزان ایمنی بدن در مواردی مثل ابتلا به ایدز و یا استفاده از داروهای ضعیف‌کننده دستگاه ایمنی
درمان سرطان لنفوم با شیمی درمانی
شیمی درمانی به صورت خوراکی یا تزریقی انجام می شود که در این روش سلول های سرطانی یا کشته می شوند یا جلوی رشد و پیشرفتشان گرفته می شود. ماده شیمی درمانی که در ورید تزریق شده یا خوراکی مصرف شده، وارد جریان خون می شود و به تمام سلول های سرطانی در سرتاسر بدن می رسد.ولی اگر شیمی درمانی به صورت تزریق مستقیم در عضو مورد نظر باشد(شیمی درمانی منطقه ای) فقط سلولهای سرطانی آن منطقه را تحت تاثیر قرر می هد. شیمی درمانی معمولا هر ۲۱ یا ۲۸ روز انجام می شود و هر روز نمی باشد تا بدن در برابر عوارض ناشی آن بهبود یابد. Adriamycin, Bleomycin, Vinblastin, Dacarbazin) ABVD) رایج ترین روش شیمی درمانی بیماری هوچکین می باشد وهر ۱۴ روز انجام می شود که ۴ماه به طول می انجامد.
درمان سرطان لنفوم با پرتو درمانی
در این روش از اشه X پر انرژی یا سایر تشعشعات برای توقف یا کاهش رشد سلول سرطانی استفاده می شود. پرتو درمانی به دو روش خارجی و داخلی انجام می شود.در پرتو در مانی خارجی اشعه از بیرون بدن به وسیله دستگاه به بدن تابیده می شود. در پرتو رمانی داخلی ماده رایواکتیو به صورت مهر و موم شده در یک سوزن به طور مستقیم به عضو مورد نظر وارد می شود. پرتو درمانی هر روز و با دوز کم طی چند هفته انجام می شود. پیوند سلولهای بنیادی مغز استخوان: این نوع درمان در افرادی انجام می شودکه لنفوم آنها دوباره عودکرده یا بیماریشان به روش های درمانی دیگر مقاوم بوده است.
درمان سرطان لنفوم با جراحی
به روش لاپاراتومی انجام می شود که در دیواره عضو مورد نظر یک برش داده می شود. مقدای از بافت برداشته شده و در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار ی گیرد. اگر سرطان یافت شد با عمل جراحی (لاپاراتومی) ناحیه یا عضو مورد نظر برداشته می شود.
سرطان هوچکین چیست؟
هوچکین (Hodgkin) یک نوع خاص از لنفوم یا سرطان است که با رشد غیرطبیعی سلول‌ها در دستگاه لنفاوی همراه است. پیشرفت‌های جدید در زمینه تشخیص و درمان این بیماری باعث شده است که تعداد زیادی از بیماران بهبود یابند. در این بیماران با تشخیص زودرس و درمان مناسب، میزان بهبود افزایش خواهد یافت. اما گرچه بیماری هوچکین ممکن است در تمامی سنین دیده شود اما متخصصان خون معتقدند شایع‌ترین سن شیوع آن بین 20 تا 50 سالگی است. سیستم لنفاوی قسمتی از سیستم ایمنی بدن است که به دفاع بدن در برابر بیماری و عفونت کمک می‌کند. سیستم لنفاوی شامل شبکه‌ای از عروق ظریف لنفاوی است که همانند عروق خونی به داخل بافت‌های سرتاسر بدن پخش شده است. عروق لنفاوی، لنف را حمل می‌کنند. لنف، مایع بی‌رنگی است که حاوی سلولهای دفاعی بدن در برابر عفونت که لنفوسیت نام دارند، است. همراه این شبکه عروقی، نقاط کوچکی وجود دارند که غدد لنفاوی نامیده میشوند. غدد لنفاوی به‌صورت خوشه‌هایی زیر بغل، کشاله ران، گردن، سینه و شکم یافت میشوند. قسمت‌های دیگر سیستم لنفاوی طحال، تیموس، لوزه‌ها و مغز استخوان است. بافت لنفاوی همچنین در قسمت‌های دیگر بدن همانند معده، روده و پوست یافت می‌شود. در بیماری هوچکین سلولهای سیستم لنفاوی غیرطبیعی شده و رشد و تکثیر این سلول‌ها بدون کنترل و نامنظم می‌شود. از آنجایی که بافت لنفاوی در سراسر بدن وجود دارد، بیماری هوچکین می‌تواند در همه جای بدن دیده شود. بیماری هوچکین ممکن است در یک غده لنفاوی یا گروهی از غدد لنفاوی و گاهی اوقات قسمت‌های دیگر سیستم لنفاوی نظیر مغز استخوان و طحال ایجاد شود. این نوع بیماری، تمایل به توسعه یافتن به روشی منظم و مرتب دارد (از یک غده لنفاوی به غده لنفاوی مجاور). برای مثال بیماری هوچکین که در غده لنفاوی گردن ایجاد شده است ابتدا به غدد لنفاوی بالای ترقوه و سپس به غدد لنفاوی زیر بغل و داخل قفسه سینه گسترش می‌یابد و سرانجام ممکن است در تمام قسمت‌های بدن دیده شود. نشانه‌های بیماری هوچکین شامل این علائم است: تورم بدون درد در یکی از غدد لنفاوی گردن، زیر بغل یا کشاله ران، تب‌های راجعه بدون علت، تعریق شبانه، کاهش وزن بدون دلیل و خارش شدید پوستی. البته وجود هر کدام از این علائم، حتما نشانه وجود بیماری هوچکین نیست. در اغلب موارد، این علائم در وضعیت‌هایی که زیاد جدی نیستند، همانند آنفلوانزا نیز دیده میشوند. با این حال بیماران درصورت تداوم این علائم، باید هر چه زودتر برای تشخیص و مراقبت و درمان به پزشک مراجعه کنند ولی هرگز منتظر وجود درد نباشند؛ چرا که هوچکین در مراحل اولیه بدون درد است.
سرطان هوچکین درمان می‌شود؟
بیماری هوچکین به خوبی به درمان پاسخ می‌دهد. در بیشتر موارد بیماران به‌طور سر‌پایی درمان میشوند. درمان بیمار می‌تواند با پرتو درمانی یا شیمی‌درمانی یا ترکیبی از هر دو صورت پذیرد. در پرتو درمانی سعی می‌شود با استفاده از پرتوهای پرانرژیX یا اشعه‌های ناشی از کبالت در منطقه درگیر شده توسط بیماری، سلولهای سرطانی با حفظ بافت‌های سالم از بین برده شوند. خوشبختانه در مراحل اولیه، آسیب بیماری به دستگاه لنفاوی محدود است و از این‌رو درمان مناسب با پرتودهی به قسمتی یا تمام دستگاه لنفاوی باعث بهبود بیماران خواهد شد. شیمی درمانی برای از بین بردن سلولهای سرطانی در تمام بدن استفاده می‌شود. پزشکان مقادیری از داروهای شیمی‌درمانی را استفاده می‌کنند تا بتوان با حداقل صدمه به بافت‌های سالم بدن سلولهای سرطانی را از بین برد. داروهای شیمی‌درمانی در تقسیم و رشد سلولهای سرطانی اثر گذاشته و باعث تأخیر رشد سلول‌ها می‌شود و بیماران ترکیبی از شیمی درمانی و پرتودرمانی را دریافت می‌کنند. البته شیمی درمانی ممکن است باعث تهوع، استفراغ، اسهال، ریزش مو، کم خونی، خونریزی خودبه‌خود، افزایش بروز عفونت و همچنین زخم‌های دهانی شود. این عوارض در تمام بیماران دیده نشده و به یک شدت ظاهر نمی‌شود و بعد از درمان از بین خواهد رفت.
علائم سرطان لنفوم چیست ؟
علائم سرطان لنفاوی معمولا علائم ویژه‌ای نیستند و ویژگی‌های مشترکی با دیگر بیماری‌ها از قبیل سرماخوردگی، آنفلوانزا و دیگر انواع عفونت‌های تنفسی دارند. این علائم عمومی عبارتند از خستگی، تعریق شبانه، کاهش وزن بی دلیل، تب و لرز، خارش شدید پوستی و لکه های قرمز روی پوست. دیگر علائم لنفوم عبارتند از تورم غدد لنفاوی در گردن، زیر بغل یا کشاله ران. معمولا اولین آگاهی از بیماری، از طریق تشخیص برجستگی و توده در گره های لنفاوی درگیر بوده است. این برجستگی ها معمولا با هر تماسی، درد می گیرند. البته در برخی موارد، برآمدگی های بدون درد می باشند، مثلا لنفوم غیر هوچکین معمولا بدون درد است. برجستگی گره های لنفاوی زیر بغل و شکم نشانه قاطع تری از لنفوم است، تشخیص سرطان لنفوم از طریق معاینات بالینی، آزمایشات خونی، تصویر برداری از نواحی داخل بدن به وسیله اشعه ایکس، سی تی اسکن، ام آر آی، لنفانژیوگرام، نمونه برداری و لاپاراتومی صورت می گیرد.
نشانه های ابتلای به سرطان لنفوم چیست
علائم ابتلای به لنفوم هوچکین و لنفوم غیر هوچکین شامل تورم غدد لنفاوی، به خصوص در قسمتی از بدن که در آن لنفوم شروع به رشد می‌کنند، است. سایر علائم شامل تب، تعریق شبانه، احساس خستگی و کاهش وزن است. این علائم همچنین می‌تواند، ناشی از وضعیت‌ها و بیماری های دیگری باشد. اگر شما هر کدام از آنها را دارید، با پزشک خود در مورد آنها صحبت کنید.
آمار سرطان لنفوم
در ایالات متحده در سال ۲۰۱۳ یک تحقیق انجام شد.• ۷۲۹۵۵ نفر (۴۰۰۵۶ نفر مرد و ۳۲۸۹۹ نفر زن) مبتلا به لنفوم تشخیص داده شد، و ۲۱۲۰۳ نفر (۱۱۸۰۱ نفر مرد و ۹۴۰۲ زن) از آنها، به خاطر این بیماری درگذشتند. • ۸۲۳۳ نفر (۴۵۷۴ مرد و ۳۶۵۹ زن) با لنفوم هوچکین تشخیص داده شدند، و ۱۰۹۰ نفر (۶۳۳ مرد و ۴۵۷ زن) از آنها به خاطر این بیماری درگذشتند. • ۶۴۷۲۲ نفر (۳۵۴۸۲ مرد و ۲۹۲۴۰ زن) با لنفوم غیر هوچکین تشخیص داده شدند، و ۲۰۱۱۳ نفر (۱۱۱۶۸ نفر مرد و ۸۹۴۵ زن) از آنها به خاطر ابتلای به این بیماری درگذشتند.
